"Para kang bakla magmahal! Para kang manang na any moment e mauubusan ng moist sa katawan -- kung makapagbigay ng 'lahat' sa boylet. Lalaki lang yan! Tao din. Nanloloko, nananakit."
If you have received a reaction like this, you're doing it right. That simply means you are acing your love life. Hindi man pabor sa'yo 'yung talbog ng bola, at least na-dribble mo naman at naipasa sa tamang tao. Di lang n'ya nai-shoot.
Don't be afraid to give your all. Kung gago s'ya, s'ya lang yun. Hindi ikaw s'ya at hindi mo gagawin ang masama n'yang ginawa sa relasyon n'yo, dahil nagmahal ka lang. But don't get too excited that you'll receive the same amount of love in return. Again, team work ang love. Di mo hawak ang galaw n'ya. It's how you werk it out as a couple. Pag kanya-kanya kayong shares of fouls and penalties sa buong game, di n'yo tinutulungan ang isa't isa para manalo.
Makuntento ka. Thus, kung ano lang ang kaya n'yang ibigay, 'yun lang ang tanggapin mo. Magkasya ka sa kung gano man ka-liit o ka-mura 'yun.. nang walang pagkukumpara sa team ng iba or sa dati mong mga naging ka-liga.
Kung pagod ka nang manlimos ng pagmamahal, ba't hindi ikaw mismo ang magbigay nun? Ibigay mo ng ibigay nang hindi kinukwestyon 'yung sukling manggagaling sa kanya. Kasi di ba, ang importante naman e 'yung masaya ka sa ginagawa mo? Dapat mas nangingibabaw 'yung smile na ibinibigay n'ya sa'yo sa bawat pagpapaka-tanga mo.
Ang nahihita mo sa love e 'yung happiness na dulot ng paghihintay na maka-uwi s'ya ng safe sa gabi (regardless kahit mapuyat ka).. at hindi talaga tungkol dun sa siopao lang na pasalubong n'ya. Kahit maging todo-effort pa 'yan sa'yo, pag naka-set kayong maghiwalay base sa immaturity percentage n'yo pareho, maghihiwalay at maghihiwalay pa rin naman kayo, di ba?
Enjoyin mo na lang. Gandahan mo ng design 'yung food sa loob ng lunch box na ipini-prepare mo araw-araw. Dahil at least pag nag-break kayo, ikaw lang ang matatandaan n'yang ex na nag-effort sa kanya ng ganun.
Kung sa tingin mo e tanga ka pag ibinigay mo 'yung 100% mo, e di lahat pala ng pagmamahal ay anyo ng pagpapakatanga? Kasi kung mananatili kang nagbibilang, e nagho-hold back ka kung ganun. Di na pagmamahal 'yun, pakikipagkalakalan na ang tawag dun. Dahil naghahanap ka na lagi ng kapalit sa takot mong malamangan. At di ka magbibigay ng kahit anong sobra sa takot mong hindi masuklian.
Hindi one-sided ang love. At lalong hindi rin tanga. Pero hindi din selfish 'yun. Na mas matatandaan mo pa 'yung mga bagay na nanggaling sa'yo... kesa sa maraming dahilan kung ba't matagal mong hindi inalis 'yung titig sa kanya noon.
