Paru-Paro

Magkakaiba ang dynamics ng mga tao, at hindi lahat ay may bukas na pag-iisip pagdating sa homosekswalidad. Laganap na ang kabadingan ngunit hindi pa rin lahat ng Pinoy, tanggap ito. Tinotolerate, oo, pero hindi tanggap.

Palasak na sa diary ng mga badet na karaniwang haligi ng tahanan ang mas madalas na kontrapelo sa buhay ng isang Kim Chiu. Hinding-hindi titikal ang hinliliit ni Lilybeth sa kamay tuwing nasa abot pa ng tanaw si Itay. Makakapag-ladlad lang ng kapa si Batgirl sa oras na sumakabilang-buhay o sumakabilang-bahay si Pudang na strong. May inang magiliw at naaaliw sa mga bading, dahil siguro halos bading din ang barkada nito noong kadalagahan niya. Pero magkamatayan na, mayroong ii-Inday Barretto n'ya talaga sakaling isa sa mga anak niyang lalaki ay maging beki sa hinaharap. Kinaaaliwan pero subconsciously hinuhusgahan. Babuy. Imoral. Nakakapandiri. Sa ibang lugar pa nga, binubugbog hangga't hindi nagkukulay-talong ang buong katawan.

Maraming makaka-identify dito, pero simula't sapul na mga bata pa, walang guilt kung bading ang sasalo ng tukso at lait ng lahat. Naturingang itinuturo sa school ang masamang epekto ng bullying, pero minsan guro pa mismo sa klase ang pasimuno ng pambubuska. Ito ang stage na dinidiscover n'ya ang kaibahan n'ya. Ito yung puntong wala pa s'yang muwang at gusto n'ya icelebrate ang pagiging paruparo n'ya.

Pero hindi pwede dahil maraming may-ayaw. Ayaw s'yang pagilingin ng over the top pag may sayawan dahil masyadong magaslaw at nakakahiyang malaman ng tao na kamag-anak nila ito. Ayaw s'ya pakantahin with stand out performance dahil dadagundong ang diva rendition ng isang simpleng kanta at mahahalatang sintunado ang katabi n’ya. Ito yung panahon na kailangan n'ya ng pagtanggap. Kailangan n'ya ng direksyon at pangarap. Ano s'ya paglaki? Gaano s'ya kadisiplinado at kagaling? Gano kalawak ang pangarap na kaya n'yang tuparin? Gano s'ya kaepektibo? Hindi pa man napapatunayan ang sarili n'ya, sinusuko na s'ya ng mga mahal n'ya sa buhay.

Pano mo paninindigan ang sarili mo kung mismong mga mahal mo ay hindi ka kayang panindigan? Mahalaga ang unang reaksyon ng pamilya sa oryentasyon ng isang batang bading o tomboy. Ito ang magtatakda ng lawak ng mundo na pwede lang nilang lakaran sa pag-edad nila. Kahit hindi sila tanggap ng lipunan basta isandaang porsyento silang suportado ng kapamilya, higit pa sa sapat ang pundasyon nila kung paano sila lalaban sa buhay. Hangga't hindi nawawala ang pag-i-istereotype ng lipunan sa mga kagaya nila ay hindi sila magkakaruon ng tamang gabay kung paano sila makikipagsabayan sa mundo.

Sabi nga nila, kilala tayo ng mahal natin sa buhay partikular na ng mga magulang natin. Kahit hindi tayo sa kanila officially mag-out. Hindi tanga ang mga yan na kaya nating paglihiman sa kung ano tayo. Sanggol pa lang, doon pa lang sa kung pano natin hinahawakan ang tsupon ng gatas, may ideya na sila kung ano tayo paglaki. Ayaw lang nilang pag-usapan pa. Dahil siguro masyado pang maaga, hindi pa sila handa. Isasantabi muna hanggang sa ang pagkikibit-balikat ay maging pagkasuklam na. Sa oras na yung bata na ang maging handa para sa sarili n'ya, buo na ang loob ng mga kapamilya para turuan s'yang kasuklaman o ikahiya ang kung ano s'ya.

Hindi ba't ang buhay ng tao ay tungkol sa pagmamahal? Iyan ang pinaka-importanteng regalo sa atin ng Panginoon. Dahil Siya mismo ay pagmamahal. Hindi lang para mabuhay ng tipikal sa paraang katanggap-tanggap ng iba. Hindi lang para maisilang, matuto, at maghanap ng magiging kabiyak na makakasama sa pagtanda. Ang mga kwento ng pag-ibig ay hindi palaging tungkol lang sa nagkakatuluyang nagmamahalan. Minsan tungkol din ito sa walang katapusang paghahanap ng mamahalin, paulit-ulit, balik sa umpisa pagkatapos madapa. Hanggang sa huli ay madiskubre mong ang learnings at pait pala na naidulot ng mga pinagsama-sama mong minahal ang kabuuan ng sarili mong love story. Maaaring hindi tayo nakalaan para makahanap ng makakatuluyan sa huli. Baka ang buhay natin ay itinakda para magmahal lang ng tao. Magbigay. Magparanas sa kanila ng tunay na pagmamahal.

Marahil kung noon pa naging bukas ang pag-iisp ng lipunan sa mga miyembro ng third sex, baka naipanuto ang buhay ng mga napariwara. Baka hindi nawasak ang maraming pamilya. Baka hindi kinailangang wakasan ng mga malulungkot ang buhay nila.

Nakakapagod magtago sa closet. Nakakasulasok. Nanggaling na ako doon at hinding-hindi na babalik pa. Nakakalungkot na kailangang pamiliin nila ako kung alin sa pagiging malaya o sa pagmamahal nila ang dapat kong itira sa buhay ko. Hindi ko pinagsisihan kahit katiting ang naging desisyon ko. Hinding-hindi mawawala ang pagmamahal ko sa kanila pero hindi ko gustong makapanakit ako ng ibang tao pagdating ng panahon. Mas lalong ayaw kong saktan ang sarili ko. Sabagay, sobra-sobra na ang dinanas ko. Kung susukuan nila ako at hindi nila ako tatanggapin, sinong gagawa noon para sa akin?

 Sana itigil na ng mga ignorante ang pagtutulad ng homosekswalidad sa pedopilya. Kung may issue ka sa tangkang pang-aabuso nung bata ka, humingi ka ng propesyonal na tulong. Di yung pinuproject mo ang galit mo sa iba. Kase hindi iyon babala sa bintang na hindi pa ginagawa. Galit iyon. Magkaiba ang malasakit sa galit. At lalo't higit, huwag iuri ang kabaklaan o katomboyan na kapantay ng sa kriminal at kasamaan. Huwag kulayan ng madungis ang payak na pagsasabi lang ng totoo kung ano ka, dahil kung tutuusin hindi naman na dapat tatakan o lagyan pa ng label ang bawat pagkatao. Na ano, may good-bad-expired meats? May class A, class B at class C? Na pag kabilang sa class C (which is the representation of third sex) ay may factory defect na hindi pang-import dahil dispalinghado?

Tao lahat yan. Walang higit at kapos. Lalaki. Babae. Mga lalaking nagmamahal ng babae, mga lalaking nagmamahal ng kapwa-lalaki at babaeng umiibig sa kapwa-babae. Parang xy, xx at yy. Katulad kung panong di na dapat ispecify sa drayber kung Black, White, Asian, Muslim o Vegetarian ang isang nagbabayad lang ng pamasahe. Itratong kasing normal ng isa ang lahat gaya ng batang babae na mahilig sa dirty old men. Anong masama kung wala namang tinatapakan at nagmamahal lang?