May Amnesia Si Garl

“Sabi sa census, may 11 milyon na tao sa Metro Manila. Paano mo malalaman na nahanap mo na yung taong para sa’yo? Maaring nakita mo na siya, pero yumuko ka para magsintas. Maaring nakatabi mo na siya, pero lumingon ka para tingnan ang traffic lights. Maaring nakasalubong mo na siya, pero humarang yung pedicab.

May mga maswerteng tao na nahanap na yung taong para sa kanila. May mga taong patuloy na naghahanap.. at may iba na sumuko na.

Pero yung pinakamasaklap, eh yung na sayo na.. pinakawalan mo pa.”

Mangilan-ngilan lang ang mga love story films na gawang-pinoy ang may-recall sa atin, mga limang taon pagkatapos itong  ipalabas sa sinehan. Sa generation ko, One More Chance ang nangunguna d'yan. Wala 'kong matandaan sa mga markadong materyal ng ibang film production companies, bukod sa mga gawa lang ng Star Cinema.

Isa ang My Amnesia Girl sa pinakapaborito kong pelikula na nabibilang sa ganitong tema. Tamang feel-good lang na hindi intensyunal ang pagpapa-kengkoy para ma-detour sa totoong tinatalakay which is ‘yung love story nila. Bagay na bagay sa mga roles nila 'yung mga gumanap na artista. Totoong-totoo kung pano in-execute nung direktor ang mga eksena.

Unang dinig ko sa title at casting, panibagong plagiarism na naman kako ito ng pilipino sa mga pelikulang banyaga. Malamang, ni-recycle na kwento lang ito ng "50 First Dates" ni Adam Sandler, kung saan nagkaron din ng weird na uri ng amnesia ang character ng lead actress na si Drew Barrymore. Na-goyo ako. Right after watching this movie, I slept with a smile on my face.

Lahat nga tayo ay darating sa punto ng buhay naten na matatakot tayong harapin kung anong bukas ang naghihintay kasama ang taong pinili natin. Paano nga kung mawala ‘yung sarili natin along the process? Paano kung puro ‘tayo’ na lang ‘yung mangyari at katapus-tapusan ay kulang pa pala ‘yung kaya natin ialay sa tao na ‘yun.

Gustong-gusto ko ‘yung ideya na iniwan si Irene (Toni) ni Apollo (JL) sa altar ng simbahan dun mismo sa araw ng kasal nila. Bibihira pero nangyayari sa totoong buhay. Pwedeng isang lingo bago ang kasal. Isang buwan pagkatapos ng engagement, o di kaya’y isang gabi pagkatapos nilang bumuo ng mga pangarap.

 

Irene: Layo pa, Pol. Layo pa. Sige pa. Layo pa.
            Pol: May tama pa ba to?
               Irene: Meron pa. (almost breaks her voice)

Madami pa ding duwag sa pagmamahal. Akala natin ‘yun na, pero sa pinaka-hindi inaasahang pagkakataon, mauudlot. Nawawalan ng rason para ilaban ‘yung mga bagay na sa simula’t sapul ay itinaga natin sa batong ipagtatanggol natin. Pero hindi natatapos sa unang subok ang bawat hamon. Pag nawalan tayo ng dahilan para ituloy ang isang bagay na alam nating nagpapasaya sa atin noon, lingunin uli natin ‘yung nag-iisang rason na natira para isugal ang buhay natin kasama s’ya.

Malamang hindi sang-ayon sa inaasahan natin ang magiging outcome, pero it’ll be worth it. Sabi nga ni Bradley Grieve, love, in all its fragile forms, is the one powerful, enduring force that brings real meaning to our everyday lives... but the love I mean here is the fire that burns inside us all, the inner warmth that prevents our soul from freezing in the winters of despair.

Makati City

May Trypophobia ka ba?

Good. Mabilis kase itong ma-acquire. And I'm sure hindi mo gugustuhing magkaroon nito or matulad sa ganito ang alin man sa parte ng katawan mo.

	Trypohobia is an intense, irrational fear of holes. Trypophobia is an intense fear of the following things, which results in an all-over itchy feeling and general uneasyness. Lotus seed pods, Crumpets, Pumice, Cavities in teeth, the Ampullae of Lorenzini in Sharks, Holes in concrete, Bug tunnels in wood, Enlarged pores of the skin, Aero Bars, Holes in walls caused by bullets, Bone marrow, Wasps' nest, Honeycomb, Bubbles in Dough, Ant holes, Veins in meat, Clusters of holes. Hindi ibig sabihin na meron kang trypophobia ay magiging ganito na ang katawan mo. Ang trypophobia ay fear lamang. Ito ang sanhi. Yung kahihinatnan ng katawan mo (reaction sa balat dahil sa pagkatakot).. yun ang bunga bakit naging ganito ang katawan nila.

Ang sintomas ng pagkakaroon ng gantong fear ay pagkaramdam ng kilabot (dahil sa fear nga ito), dagliang pagtaas ng balahibo sa katawan at panimulang pangangati ng alin mang bahagi ng iyong katawan.


Nagkakamot ka na ba ngayon?

Guess what, NOW YOU HAVE IT.

Ni Hao.. Kailan?

PIG OUT (noun) - If you have an unli-rest day and you lock yourself inside your room. Walang ligo-ligo. Hindi ka lalabas ng bahay. Magdi-dvd marathon ka hanggang mabulag. Kakain ng kahit anong masarap na pagkain hanggang sa pagkain na mismo ang sumuko sa'yo. Hanggang sa magtutong na ang damit mo at kumapal ang mga ngipin mo. Hanggang sa kung kailan dinner time dapat ay doon mo kakainin ang mga meals na pang-almusal. At pag alas-sais ng umaga nama'y nagka-crackers ka imbes tinapay. That's when you're pigging out. Just exactly what I'm doing right now.

Binabangaw ang hugasan. Naghalo sa sahig ang mga mumu ng pinagkanan. Kudos sa'yo kung mahuhulaan mo kung ano sa mga kalat ang sitsiryang para sa tao at dog food. Lagpas isang buwan na kong nag-iinaso pagkatapos na lisanin ko ang dati kong bilangguan sa Eastwood. Kabisado ko na ang mga palabas locally and pati sa cable, kahit mga slogans ng TVC's alam ko na din. Alam ko na ang schedule ng mga tv programs at kung kailan sa buong maghapon maglilimayon ang mga may-sense panoorin. Most of the time, nagdi-DVD marathon lang ako. Basura ang palabas sa telebisyon. Puro lutu-lutuan ng mga dishes na imposibleng maluto sa aktwal ng ganun kasarap. Puro pag-iinarte sa mga walang kapararakang bagay. Wala ng producers ang sumusugal sa mga kakaiba at mas interesanteng programa. Lagi sila dun sa mga pa-safe at kung ano lang ang kinagisnan na.

Ang first and last scene ng paborito kong tv series na Lost.

Tatlong taon nang nakakaraan after ng finale episode ng LOST. Tatlong taon na ding nasa akin ang kumpletong bala ng mga dvd nito mula seasons 1-6 at ngayon ko lang natapos itong panoorin. Pinaiyak ako ng tv series na ito dahil imagine, tinutukan ko s'ya ng walang sagabal na trabaho o gawain. Pinaglamayan ko s'ya ng husto at nakaka-straight sampung episodes ako sa isang upuan lang. Sa wakas tapos na ito, nagsisimula ko nang tawagin ang mga characters na para bang kasama ko sila ngayon at nag-e-exist sa tunay na buhay. Kailangan ko ng ibalik ang dati kong buhay. Dumadagdag ang araw ay namomroblema ako kung sang bangko ako magba-baklas ng vault para may maipambayad sa bills. Nagpapasalamat lang ako at nagkaron ako ng chance na maging petiks ng ganito. Antagal ko na ding walang naging pahi-pahinga at puro ako noon trabaho.

Mas naaalangan ako kesa natatakot sa mga pwedeng mangyari sa mga susunod na araw. Ayoko namang maging sobrang kompidante na madali lang maghanap ng susunod kong magiging bilangguan. Sana lang huwag na akong gumawa pa ulit ng maling mga desisyon. Lahat ng pag-aalala na ito ay mag-uumpisang mawala kung mag-umpisa na din akong bumangon at mag-inat inat ngayon. Ang hirap ng walang inspirasyon. Habang kini-click ko ang 'publish' button ng post na ito ay s'yang tumutugtog naman ang "Today My Life Begins" ni pareng bruno na saktong-saktong hinihingi ngayon ng sitwasyon sa kung anong dapat maging vibe ko.

Yeah baby. Babangon na 'ko. Dapat. Kailangan.

Maglilinis na ako ng bahay. Maghahanap ng kulungan. At hahataw.

"Espirito ng Kasipagan... ngayon din, tinatawagan kita sampu ng iyong mga----"

Uhmm.. o di kaya mamya na lang siguro? Or bukas? O mga early next week?

Zzz...  ..  .  .  . .  .  .

The Many Lives of Sexy Pancake

Meet @sexsypancake.

Ang kabogerang hot momma ng Thailand!

Hanapin si Sexy Pancake.

PACK!

Akala n'yo si Solenn Heussaff, 'no? Mga impakto kayo. Mas maganda pa s'ya dun! S'ya si Niwat Sangmor, a.k.a "Sexy Pancake". Sa loob ng isang buwan ay viral agad ang video ni badet pagkatapos i-upload sa social networking sites ng mga baktiryang kalalakihan ang video, kung saan pinagtripan s'yang pasayawin sa gitna ng isang kalsada sa kanilang probinsya. Kala mo'y na-overdose sa Combantrin, bigay-hilig na gumiling-giling ang 25 years old na lilybeth at animo'y isang bulateng hala, sige, mega-G Force sa kaparangan kesehodang mawalan ng malay. Kasabay noon ay ang pagsulputan ng hindi mabilang na fan pages ni Niwat sa Facebook.  Ang official fan page ay mina-manage ng close friend n'yang si Sura Narin, who came up with the idea of posting humorous photographs of a bikini-clad Niwat in various countryside activities. Set up in May, the page went viral in less than two months and has since gained a huge following among Thai citizens. Sunod-sunod din ang pagkaka-feature ng kanyang life story sa mga TV programs sa kanyang bansa. Doon ikinwento ang struggles n'yang makakuha ng diploma thru adult education program, ang desire n'ya na maging ganap na bilat at ang pilit na pagganap sa mga pang-bruskong trabaho mairaos lang ang mahirap nilang pamumuhay. Nakatira s'ya kasama ng kanyang lola at isang alagang baka sa maliit na bahay sa Waeng Noi district na matatagpuan sa bansang Thailand.

Ngayon ay maraming raket si Sexy Pancake, kaliwa't kanan ang TV guestings n'ya. Laging may bookings na mag-perform sa mga gay bars na chill-chill ang ambiance at disco-discohan lang till sunrise. At kumapit ka na, she is also publishing an autobiography, set to be released this year. Hahaha. Mag-sorry ka sa kanya.

Pina-paalalahanan ang lahat na mag-pababa muna ng kinain ang mga katatapos lang kumain. Matulog ng maaga at magdasal pagkatapos basahin ang post na ito. Huwag n'yo kong i-blackmail, mag-hire kayo ng sarili n'yong albularyo na magta-tawas sa inyo kapag kinailangan.

Sa pelikula na unang ginampanan ni Priscilla Almeda, "Halimuyak ng Babae" (The Bilasa Sequel)

Miss Congeniality 3: Armed and Fabulous and Creepy

                "Ang tunay na maganda, hindi nagtu-toothbrush pagkagising at bago matulog. Ang tunay na maganda, hindi nagtu-toothbrush at all."

                    Si Sexy Pancake lang ang nag-iisang Thai model na magaling mag-adlib at hinding-hindi nag-uulit ng pose. 'Ni hindi na kailangang turuan ng photographer. Pakshet.

I am so beautiful you will feel like you're wasting your time when you're not looking at me.

I may be a teenager but I'm still a child at heart.  :))

This is what you call a conceptualized photo. Nicely done, miss. Nicely done.

Ang tunay na maganda, hindi nag-e-edit ng picture. Totoong umaakyat sa tuktok at lumulundag. Una ulo.

Petition for Sexy Pancake to replace Tyra on ANTM.

Effortless beauty. Kabogerang tunay.

"I'm better than pornography..."

Nang mag-booty tooch ang ulam.

Pauwiin na yung nasa left, hindi naman magaling. Ang sakit lang sa mata!

Sa pelikulang, "Anong pipiliin mo: Troso o ako?" -- Wow. Just wow.

Sossy at ingliserang kolehiyala? Yeah baby. Pang-throwback noong nag-all girls school s'ya.

Clavicles are the sexiest part of a woman's upper body.

Very non-conventional pose! Kailangang mag-workshop nung gurl na nasa baba.

Dapat nga daw kase passionate sa lahat ng bagay. Kahit nagbo-bomba ka lang ng poso.

Sana biglang mag-on 'yung makina, tas ma-ground sha.

Ayaw talaga paawat ni ma'am. Ay! Teka.. Maibalibag 'tong pc!

Tang-ina. Mina-migraine ako sa'yo!

R-18+ . Kailangan ng malawak na pag-iisip para maintindihan ang sining na 'to.

Sa pelikulang, "Libre Sagasa, Basta Dapat Sure Kill"

Hindi ito 'yung video na may pinakamaraming hits. Nagdadalawang-isip kase ako sa video na 'yun e. May mga totoy s'yang kasama sa tabi. And mas nakakasira s'ya ng araw panuorin. Masaya ako para sa kanya kung masaya talaga s'ya sa ginagawa n'ya. Grabeng pinatawa n'ya ako nung una ko s'yang na-discover. Walang sinuman ang nasa posisyon para husgahan at ituro ang bagay na dapat lang magpasaya sa isang tao. Pero kung deep inside pakiramdam n'ya nababastos na s'ya, sana alam n'ya na walang kayang bumaboy sa pagkatao n'ya kung hindi din n'ya papayagang mababoy s'ya. Matatanda na tayo, ayoko na magpaka-preachy. Let's just enjoy every bit of life. FUNNN!!! :))